Herinneringen

Mijn moeder kende erg veel mensen omdat ze hen onbevangen tegemoet trad en tijd had voor een praatje, oprecht geïnteresseerd was en veel onthield. Af en toe hoor ik zo’n verhaal van haar vrienden en kennissen. Ook vallen er dagelijks kaarten en brieven in de bus van mensen die mijn moeder gekend hebben. Sommigen schrijven een persoonlijke herinnering aan haar op die ik op deze pagina bijeen breng.

*

Schipper Cor Schot vertelde: ‘ik vergeet nooit hoe ik je moeder leerde kennen; ik was ons schip aan het verven in de haven en toen hoorde ik iemand zeggen: ‘schippertje, wordt het geen tijd voor een bakje koffie, leg je kwast eens even neer’, sinds die tijd zijn we altijd bevriend gebleven; de houtjes voor de open haard, even een bakkie doen als je op het dorp was…’.

*

Nooit meer zomaar even langsgaan,
een opgestoken hand in het voorbijgaan,
de geur van versgebakken koekjes,
verhalen over toen.
Ook ik zal jullie moeder/oma missen.
wat blijft is het goud van de herinnering.
Yvonne (overbuurvrouw)

*

Sterkte gewenst met het overlijden van ‘de buuf’; het is al een maand vreemd dat het gordijn steeds open is. Geen goedemorgen vanuit de stoel op het ‘plaatsje, geen doorlopende visite aan het poortje. Het is echt stil. J en W

*
‘als ze op Ouddorp was kwam ze mij altijd opzoeken en dat was heel gezellig’ Rina Pijl

*

Fijne herinneringen aan jullie moeder en oma. Mochten jullie ooit in Limburg komen dan zijn jullie van harte welkom en willen we even gastvrij zijn als bij jullie moeder/oma. Gre en Marinus Kievit – Heerle

*

Ze was een nicht van mijn moeder maar zo vertrouwd en dichtbij omdat ze altijd informeerde naar het wel en wee van ons en de kinderen; meer dan een gewone nicht.

Sjaan

*

‘zij was een bijzonder mens en wij zullen haar zo onthouden. Altijd belangstellend en hartelijk. Trots op alle kinderen en die haar lief waren.

*

‘voor mij was tante Nel een lieve en gezellige oudtante waar ik graag langskwam. Op zeilvakantie lag de haven van OB altijd op de planning… en we konden dan niet weg zonder visje, boterham met soep of eigengebakken koekje. Susan Halewijn

*

‘met veel plezier kwam ik  (pedicure) bij jullie moeder / oma, een luxe vond ze dat … altijd vertelde ze van Ouddorp en haar familie door het hele land… sterkte met het gemis van deze geweldige vrouw… Elise

*

‘wat een prachtige kaart hebben jullie gestuurd, precies zoals ze was. Ik hield zoveel van haar en zal haar missen. Ze wist altijd alles over Ouddorp. Nicht Jansje

*

‘ik denk met oprechte genegenheid aan jullie moeder terug! Zij was een hartelijke en zorgzame vrouw met veel humor. Samen met tante Jobje een geweldige vriendin, J T

*

‘wat we altijd gewaardeerd hebben is dat jullie moeder tot het laatst elke zondag belde met Rolf zijn moeder. Ze vond het prachtig. Het was een van de laatste contacten die ze nog had. Ze waren met recht vrienden voor het leven.’ Rosa en Rolf Smit

*

‘sprak haar nogal eens in de Samaritaan (was ma op bezoek bij zieke neef)… J Verwers

*

‘het was altijd zo gezellig bij haar’ Rienus en Leny de Jong

*

Bootrecreanten uit Dinteloord belden me en vertelden: ‘we lagen eens in de haven van OB en jullie moeder sprak ons aan, we maakten een praatje en later gingen we altijd wel even langs OB om een bakkie bij haar te doen en dan namen we druiven voor haar mee.

*

‘ik ken haar als ‘mevr. van Eck’, de lieve vriendin van mijn oma Saar den Breejen. Altijd was ze vrolijk en geïnteresseerd als ik haar tegenkwam. Wat een mooie dappere vrouw was het! … we zagen het te laat, anders waren we zeker gekomen … ik wil dit nog laten weten omdat het een prachtig mens is.’ Ella

*

‘ik kende jullie moeder dus wel in de tijd dat ze fietste en bij mijn moeder (buurvrouw van de Buitenhavenstraat) en later in Sabina woonde, zelfgebakken koekjes bracht’. Sien Hubregtse

*

Van een oud-collega en moeder van een vriendinnetje van een van haar kleindochters:
‘Ik herinner me haar vooral als de “oma” die op Lonnekes verjaardag kwam (omdat Lonnekes eigen oma er niet was). Dat  heeft me toen zo goed gedaan; gewoon omdat dat voor het meisje fijn was. Ik heb het nooit vergeten en zal het nooit vergeten, zo lief, echt een oma…
Een ding is zeker, ze was een geweldig lief mens met veel gevoel voor anderen. Ik hoop dat dat een grote troost zal zijn voor jullie allemaal’. Nel

*

‘ik kan me haar nog goed herinneren als de vrouw met het schort om, die in de keuken zware hollandse kost als boerenkool, hutspot en zuurkool maakte. Wouter (een ex vriend van een kleindochter)
*

Over het Hospice: ‘een veilige plek om te sterven. Een groot cadeau dat jij je moeder gaf!’ Hanneke

*

‘ik denk terug aan de gezelligheid die we met haar hadden… Ada Tillema-Kreeft uit Heerlen

*

‘we zagen elkaar niet veel meer, zo gaat dat, maar nu komt alles weer terug van toen’ Gerda

*

‘sterkte met het verlies van jullie onvergetelijke moeder’ fam Buyse (voorm buren M’harnis)

*

‘wij hebben mooie herinneringen aan Nel en Floor…’ J Camphens

 

 

 

 

 

Afscheid

Op Vrijdag 21 september ging ik ’s middags, na het bezoek aan mijn moeder, naar de akkerrand.
Zij lag op sterven in het Hospice en ik wou even in de natuur zijn om te ontspannen.
Ik plukte bloemen en gierst en maakte het gedichtje ‘Gierst’ voor haar.
’s Avonds heb ik weer bij haar gewaakt en om 10 over half 11 stierf ze rustig in mijn bijzijn:
Een heel bijzonder moment dat me mijn hele leven bij zal staan.
De enorme bos bloemen uit de akkerrand heeft de hele week in haar voorkamer gestaan, bij de kist.
Mijn moeder was dol op haar tuintje en zat ’s morgens om 6 uur al buiten te genieten van de natuur, de vogels en bloemen.
Gierst

Ik plukte gierst vandaag
Ze hangt overvloedig in een vaas
Zonder water

Een ruim kleed
Zal de zaden vangen
Loskomend uit de aar

Ik schep ze in mijn hand
En wel ze in wat water
Mijn maal
——————–
Voor de rouwkaart schreef ik:
Ga maar…
Naar geliefden die je zijn voorgegaan
En van je houden
Ze zullen je liefdevol ontvangen
Ga maar
Het is goed geweest
Voor de rouwkaart gebruikten we mijn foto: Tulpen op Goeree-Overflakkee